یادداشت زیر مواضع و دیدگاه های نویسنده است و بیانگر دیدگاه های خبر پارسی نیست.
کوبا، ۱۹۶۳
عکاس: هنرى کارتیه برسون
خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی – فیدل کاسترو اسطوره خلق های جهان در قرن بیستم و فراتر از آن است .
در روزگاری که امید زیرشدیدترین شلاق های ستم و بهره کشی امپریالیست ها آخرین نفس ها را می کشید و غارتگران تازه نفس امریکایی با تکیه بر قدرت سلاح کشتار جمعی یاس را در روح و روان ملل تحت ستم تزریق و تاکید می کردند ،او همچون ستاره ای تابناک درخشید و از تناقضات زمانه وتاریخ بهره گرفت و با اتکا به شور و شعورانقلابی به هزارتوی جهان سرمایه داری ضربه ای کارساز وارد کرد که طنینش ملت های خسته و نومید را نویدی از جنس امید و تلاش و تغییر داد .
اسطوره به همراه چگوارای اسطوره ای مقوله اعتماد به نفس انقلابی را به جهان عرضه داشت . علت اصلی کینه امپریالیستهای امریکایی و انگلیسی و…به فیدل بزرگ که تا امروز ادامه دارد پایداری و مبارزه دایمی او علیه غارت گران بین المللی است .بنگاههای خبری غربی از بی بی سی کهنه کار تا سایر رسانه های همسو درست چند دقیقه پس از درگذشت این اسطوره بزرگ کوبا، تلاش دیوانه واری به خرج داده تا از کاسترو یک چهره جنجالی و دیکتاتور بسازند و به تاریخ و افکار عمومی جهان القا کنند. غافل از آنکه تاریخ پیشاپیش قضاوت خود را کرده است .کدام وجدان آگاه و آزادی میتواند به این دروغ وتحریف و ترورشخصیت باور کند ؟بگذار کینه ورزان که خشم وکینه خود را از انقلاب ۲۶ ژوییه ۱۹۵۹کوبا تا زمان درگذشت اسطوره در دل نگاه داشته اند دست به تحریف بزنند اما مگر تاریخ تحریف پذیر است ؟
به قول امریکای لاتینی ها.پاهای دروغ لنگ است وباپاها ی لنگ به راه درازی نمیتوان رفت .واقعیت این است که این اسطوره بزرگ تریخ معاصر جهان از آمریکای لاتین تا آفریقا و آسیا در حافظه تاریخی خلق ها جای داشته و دارد . کاسترو یک انقلابی بزرگ و انترناسیونالیست اسطوره ای بود که درجهت تحقق آرزو ها و آرمان های استقلال و رهایی و پیشرفت ملل تحت ستم با تمام وجودش مبارزه کرد و غول بزرگ امپریالیسم امریکا و دیکتاتورهای دست نشانده اش را درهمه نقاط جهان به چالشی جدی فرا خواند .
رمز و راز بزرگی فیدل کاسترو، در بزرگی و تابو شکنی اوست .در انسان گرایی و میهن پرستی وجهان وطنی اوست . کوبایی ها حق دارند تا با بهت واندوه برای فرمانده بزرگ اشک بریزند . نقش فیدل درتاریخ معاصر نقشی انگیزاننده و مثبت و سازنده و جهت دهنده بود به همین دلایل تا ابد به بزرگی و نیکی در تاریخ خواهد ماند.
کوبا، ۱۹۶۴
عکس: الیوت ارویت
