خبر پارسی – عبدالکاظم دریساوی - وقتی گزارش مربوط به ورزشگاه پنج مهر آبادان را دیدم بسیار متاسف شدم. این گزارش تصویری و مجموعه مطالبی را که مصاحبه شوندگان و پیشکسوتان بیان کردند یک درد به تمام معنا و یک سرمایه سوزی تاسف بار است که خبرنگار جوان به خوبی این درد را به تصویرکشید و بیان کرد.
حالا باید نه میلیارد تومان بودجه به دست بیاوری تا این شاهکار مدیریتی را تخربب کنی! به این روش و عملکرد مدیریتی همه مدیران سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش و جوانان در همه ادوار چه باید گفت و آن را چه باید نامید؟باعث تاسف است .پس کجا هستند مسئولین شهر و استان و کشور ؟ به قول پیشکسوت خوشنام جناب عبدالواحد بزمه “این ورزشگاه می توانست به فوتبال آبادان کمک کند.ولی افسوس که اینگونه نشد. “
فوتبال در آبادان یعنی بستری برای یکی از دل مشغولی های انبوه جوانان و نوجوانان و میانسالان. یعنی ایجاد امکان جذابی برای جلو گیری از انواع انحرافات رفتاری و…وقتی حدود نیم قرن پیش اولین کلنگ این ورزشگاه به زمین زده شد مردم فوتبال دوست و فوتبال شناس آبادان امیدوارانه به استقبال این اقدام سازنده رفتند اما متاسفانه ابتدا جنگ هشت ساله تحمیلی و سپس بی توجهی سرمایه سوز و تاسف بار مسئولین امید آغازین مردم این شهر را به یاسی غم انگیز تبدیل کرد.
امید که وزارت ورزش و جوانان با تدبیری مدیریتی تکمیل و بازسازی و مدرن سازی این ورزشگاه را به عنوان یک اولویت مهم در دستور کار قرار دهد و یکی از خواسته های نیم قرنی و به حق مردم را محقق سازد . یادمان باشد که آبادان زادگاه درخشان و پر افتخار فوتبال کشور بوده است که در ادامه می تواند به عنوان یک سرمایه مهم و پایان ناپذیر تربیت و تولید بازیکن فوتبال احیا و حرکتی رو به رشد داشته باشد. امیدوارم این هشدارهای تحلیلی و آینده نگرانه کارساز واقع شود و همت ها را بیدار کند.
ماندن این خرابه نیم قرنی برای همه مسئولین از صدر وزارت (ورزش وجوانان) تا ذیل آن یک نقص اساسی است که نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود. درود برکسانی که شنوندگان نیکی هستند و در جهت رفع عقب ماندگی ها و اصلاح بنیادین امور عمل می کنند.
