خبر پارسی – عبدالصمد ابراهیمی –
گامبوا: «میدونی هدفهای بیهوده یعنی چه؟»
جاگوار زیرلب: «چی گفتین؟»
گامبوا: «ببین، وقتی دشمن اسلحهشو میذاره زمین و تسلیم میشه، سرباز مسئولیت شناس به طرفش شلیک نمیکنه. نه فقط بخاطر دلایل اخلاقی بلکه به دلایل نظامی، بخاطر صرفه جویی. حتی در جنگ نباید مرگ و میرهای بیهوده درمیون باشه. میفهمی من چی میگم؟ “
ماریو بارگاس
****
جناب آقای کی روش
سلام.تبریک بابت برد تیم مان.در عمرم تلاش کرده ام حسرت هیچ نداشته ای را نخورم اما شب گذشته این تلاش بی ثمر بود.دیشب حسرت خوردم.حسرت نشستن یک سرمربی در کلاس رفتاری (و نه شاید فنی) دنیل کارینو (سرمربی قطر) روی نیمکت تیم مان.
بازنده ای جنتلمن که وقتی می دید نکونام اروپا دیده ما در میانه میدان هل من مبارز می گوید و هماورد می طلبد با شما دست داد و گلایه کرد.او باخت اما بازنده نبود. هنگام رفتن به تونل رختکن هم جنتلمن بود.
شما اگر جای او بودید رقیب را با همان کراوتتان دار می زدید.نگویید نه که باور نمی کنم.تقابل تان با سرمربی کره یا داور مجنون بازی با عراق را فراموش نکرده ایم.
راه دور چرا برویم؟همین حالایی که برنده هم بودید باز دست بردار برانکو نیستید.سرباز مسئولیت شناسی نیستید جناب کارلوس.وقتی برانکو و هوادارانش اسلحه را زمین گذاشته اند معنای این همه نفرت را نمی فهمم.در شب همدلی ها و سپید پوشی ها،سیاهی های کلامتان را نمی فهمم. این همه هدف بیهوده این همه دشمن فرضی و این همه انرژی برای جنگ های بی فایده را چگونه تعبیر کنیم؟این اسلحه همیشه مسلح را زمین بگذار کارلوس.اجازه بده دوستت داشته باشم.
آخ چقدر دلمان دنیل کارینو می خواهد آخ!
