آقای شهردار این گزارش را بخوانید.شاخه گلی است تقدیم به شما!/صدای پای نوروز بوی گل نمی دهد!
سردبیر
شیراز
خبرپارسی – فرزاد صدری – نوروز یک سنت دیرینه است که در استقبال از آن نه تنها خانه ها که شهرها را هم زیبا و آراسته می کنند.شیراز از دیرباز مقصد گردشگران داخلی و خارجی در ایام نوروز بوده و شهروندان شیرازی نیز بسیار دوست دارند شهرشان در زیباترین صورت ممکن پذیرای میهمانان نوروزی باشد.
در سال های اخیر بحث زیباسازی شهرها در ایام نوروز به یک چالش زیبا برای شهرداران شهرهای مختلف ایران تبدیل شده و شهرداران کلانشهرها و دیگر شهرهای مقصد گردشگری در یک رقابت سالم دوست دارند شهر آنها حداقل در ایام نوروز زیباتر از دیگر شهرها دیده شود. شهرداری ها و شوراهای شهر تمام تلاش خود را به کار می بندند تا با زیباتر کردن شهرخود توجه گردشگران و مسافران داخلی و خارجی را جلب کنند تا برای چند هفته هم که شده، اقتصاد شهری به جریان افتاده و شهروندان با کار و تلاش بیشتر ،زندگی بهتر و با نشاط تری داشته باشند.
نوروز برای شهر شیراز یک فرصت بسیار مناسب تبلیغی است تا با زیباسازی خود هم در اردیبهشت ماه و هم در ایام تابستان مسافران بیشتری را انتظار بکشد. در این میان نقش مسئولان و برنامه ریزی آنها و بخصوص بودجه های اختصاص داده شده همیشه نقش اصلی را دارند . البته نباید از نظر دور داشت که نقش مسئولین همیشه مهم تر از بودجه های در نظر گرفته شده است .
با این توصیف و در حالی که در آستانه سال جدید هستیم کمتر نشانی از برنامه ریزی برای زیباسازی شیراز در نوروز دیده می شود. قلب شهر شیراز یا همان فلکه ستاد در زشت ترین صورت خود به سر می برد و مدیر ارشد استان هم گویی هیچ اهمیتی به زیباسازی این نقطه استراتژیک شهر نمی دهد،که اگر اهمیت می داد سر خود را از پنجره اتاقش یبرون می آورد و آن را به علامت تاسف تکان می داد!
شهرداری و شورای شهر شیراز نیز هیچ برنامه مدونی برای زیبا سازی این نقطه از شهر به رسانه ها اعلام نکرده اند و حتا هیچکس نمی داند زمان واقعی پایان کنده کاری ایستگاه مترو در این قسمت از شهر چه زمانی است؟
شهرداری و شورای شهر شیراز اساسا از پتانسیل سازمان های مردم نهاد نیز برای زیبا سازی شهری کمترین استفاده را می برند این در حالی است که در برخی از شهرهای مهم اروپا همچون فلورانس ایتالیا مردم بیشترین نقش را در پاکسازی و زیبا سازی شهر دارند.
شهر فلورانس در راستای اجرای طرح زیباسازی و پاکیزه نگهداشتن شهری ، رتبه دوم را در کشور ایتالیا داراست و در سال ۲۰۰۴ توانست جایزه ویژه این بخش را به خود اختصاص دهد. یکی از عوامل مهم این موفقیت کار مداوم و پیگیری مسئولین و همکاری مردم در راستای اجرای طرح شهر پاکیزه بود . برای اجرای این طرح نیز همه همکاری کردند. شهروندان عادی ، گروه ها و مؤسسات دولتی و غیردولتی ، اماکن مذهبی ، مدارس و دیگر اقشار همه و همه باعث پیشرفت و سرعت در کار شدند .
در آستانه نوروز نظر چند شهروند شیرازی را در رابطه با چگونگی زیباسازی شهر و تعامل شهرداری و شهروندان جویا شده ایم.
احمد گاهی نقاشی می کند و به زیبا سازی شهری اهمیت می دهد.او می گوید:به نظرم شهرداری شیراز می تواند با همکاری آموزش و پروش و تشویق نوجوانان و جوانان و به وجود آوردن گروه های چند نفره و با تقسیم بندی خیابان ها و واگذاری هر خیابان به یک یا چند گروه در زیبا سازی شهر نقش مهمی ایفا کنند.
این گروه ها علاوه بر اینکه در خیابان ها به جمع آوری زباله می پردازند و حضور یک شکل آنها نوعی فرهنگ سازی برای پاکیزه نگهداشتن شهر ایجاد می کند،می توانند برنامه های زیبا سازی خود را برای آن خیابان که از قبل مورد تصویب قرار گرفته پیاده کنند.
احمد ادامه می دهد: نه فقط دانش آموزان بلکه دیگر اقشار مردم نیز می توانند در این طرح نقش ایفا کنند و شهر را در آستانه نوروز هرچه بیشتر زیبا کنند. معتقدم اجرای این برنامه به بالا رفتن کیفیت زندگی برای همه مردم شیرازکمک می کند و به شهر رنگ و روح تازه ای می دهند .
احمد به نکته درستی اشاره می کند.این برنامه و یا به عبارتی این مأموریت ، شهروندان را عهده دار حل مسایل پاکی و زیبایی شهر ، از بین بردن زباله ها ، زیبایی محیط زیست و بسیاری از مسایل دیگر می کند .
شیوا شهروند دیگر شیرازی است که عاشق گل و بوته است.او از پیشینه خوب نام شیراز در ذهن و زبان ایرانیان یاد می کند و می گوید: همه ایران شیراز را به نام گل و بلبل می شناسند اما متاسفانه امسال و در آستانه نوروز شهر بوی عید نمی دهد و به نظر نمی رسد کسی چشم به راه مسافری باشد!
او که ظاهرا از دست مدیران شهری شیراز عصبانی است ادامه می دهد: هرسال غر می زدیم که چرا در گل کاری های سطح شهر تنوعی ایجاد نمی شود امسال نه تنها از تنوع در گل کاری خبری نیست بلکه گل کاری خاصی صورت نگرفته و شهر خیلی بی ریخت و قیافه است!
شیوا هم از وضعیت ایستگاه مترو در فلکه ستاد ناراحت است و می گوید:اول بگویم که کدام فلکه؟شما در ستاد فلکه می بینی؟هم فلکه هم ساعت گل را فدای مترو کردند جهنم !اما کاشکی اینقدر در مرکز شهر شلختگی و ناهنجاری بصری ایجاد نمی کردند من که شیرازیم حالم از شهر به هم می خورد وای به حال مسافری که نوروز به عشق گل و بلبل شیراز می آید!
شیوا هم با ناامیدی از شورا و شهرداری می گوید: کاش گروه های مختلف اجتماعی فکری به حال زیبا سازی شهر در ایام عید می کردند.کاش در شبکه های اجتماعی کمپینی برای زیبا سازی شهر ایجاد می شد من واقعا نمی دانم وظیفه سازمان زیبا سازی شهرداری و معاونت فرهنگی این نهاد چیست؟تو رو خدا بنویس شهروندان شیرازی از وضعیت شلخته مرکز شهر گریه شان گرفته و منتظر معجزه هستند!واقعا چرا کسی به فکر زیبایی شهر نیست؟پس این بودجه های کلانی که در شورای شهر تصویب می شود کجا هزینه می کنند؟همش پل و پل و باز هم پل!حالا کاشکی پل هاشون ریخت و قیافه هم داشت!
نیما یک شهروند اهل مطالعه است.او نیز از وضعیت رنجور شیراز در آستانه عید نوروز ناراحت است و می گوید:معاونت فرهنگی شهرداری وظیفه دارد در اشکال مختلف شهروندان را به زیبا سازی شهری تشویق کند.آنها حتی می توانند مسابقه کوچه آرایی یا حتا خیابان آرایی در بین گروه های مختلف اجتماعی تدارک ببینند و در شهر و میان شهروند شور و شوق ایجاد کنند.باور کنید گاهی با سازمان های مردم نهاد می توان امور شهر را به خوبی اداره کرد.امروز تمام مردم اعم از زن و مرد عاشق فعالیت های دسته جمعی به ویژه برای زیبا سازی هستند حتا می توان به بهترین طرح ها و ایده ها به صورت گروهی جایزه داد و گروه هایی که ایده های خود را عملی کنند به بهترین صورت ممکن قدردانی شوند.شهرداری می تواند با در اختیار گذاشتن ابزار ،مواد و راهنمایی های لازم به آنان ، در داشتن شهری زیبا از نیروی آنان استفاده کند .
به اعتقاد نیما اجرای این برنامه برای کودکان و نوجوانان نیز مفید و جذاب خواهد بود و به آنها یاد خودهد داد که چگونه می توانند شهری زیبا داشته باشند.ای کاش مدارس درسی به نام زیبایی شهری می داشتند و کار عملی خود در آستانه نوروز در گروه های مختلف انجام می دادند در این صورت شهروندان اینقدر چشم انتظار شهرداری نمی نشستند و رسانه ها نیز گلوی خود را برای زیبا سازی شهر پاره نمی کردند.
نیما می گوید :این درست که اردیبهشت شیراز رویایی است اما در ایران همه نوروز را مظهر نو شدن و زیبایی و پاکیزگی می دانند بنابراین انتظار شهری زیبا و پاکیزه در آستانه نوروز انتظار بی جایی نیست و شهرداری باید با زیباسازی شهر در آستانه توروز نشاط اجتماعی را برای شهروندان به ارمغان بیاورد.
سمیه علاقه وافری به پارک و گل و چمن دارد.او بسیاری از اوقات فراغت خود را در باغ ارم و باغ عفیف آباد و حافظیه و سعدیه می گذراند و می گوید:تجربه فضاسازی و گل آرایی این اماکن تجربه نسبتا خوبی است هرچند که با فضاهای گل کاری شده دنیا خیلی فاصله دارد اما به هر حال از دیگر نقاط شهر خیلی بهتر است و من معتقدم شهرداری می تواند با الگو سازی از این فضاها باغ ارم و یا عفیف آباد و نیز فضای سبز حافظیه و سعدیه را به نوعی در سطح شهر تکثیر کند.
او از ایده دیوار مهربانی مثال می زند و می گوید به فاصله بسیار کمی دیوار مهربانی در سطح کشور گسترش یافت من پیشتهاد «دیوار سبز» می دهم.با استفاده از بطری های پلاستیکی نوشابه هامی توان بسیاری از دیوارها را در سطح شهر سبز کرد.اگر روزگاری کاشت نهال و توزیع آن به مناسبت روز درختکاری نهادینه شد،چه ایرادی دارد شهرداری گل و بوته و سبزه را در آستانه نوروز در شکل های مختلف بین شهروندان توزیع کند؟حتا شهرداری می تواند یک دعوت از گروه های مختلف اجتماعی و اقشار و صتوف مختلف بگیرد و مثلا گل و بوته هایی را که در بطری های نوشابه ای جاسازی کرده به این گروه ها که از قبل آموزش دیده اند تحویل دهد تا در آستانه نوروز بسیاری از دیوارها در سطح شهر سبز و زیبا شوند.
سمیه می گوید:ایمان دارم اگر شهرداری شیراز در این کار پیشقدم شود بسیاری از مردم تشویق می شوند که فضاهای نزدیک به محل سکونت و یا کار خود را بوته آرایی کنند.او معتقد است ایده های خلاق در شهرداری شیراز یافت نمی شود و ایده ای هم اگر باشد در رقابت با پل سازی و ایجاد تقاطع های غیر همسطح گم می شود!
سمیه زیبایی شهر را کلید گمشده نشاط اجتماعی می داند و می گوید: در شهری که رسانه هایش مهمترین دغدغه شان تیترهای جناحی و سیاسی است زیبایی شهری را به ثمن بخس هم نمی خرند و من دلم برای امثال خودم می سوزد که نه مدیران شهرم و نه روزنامه هایش اهمیتی به زیباسازی شهر نمی دهند که اگر می دادند حال و روز فلکه ستاد این نبود!
حرف های پایانی سمیه تکان دهند بود.نزدیک به دو دهه فعالیت رسانه ای خودرا از ذهن می گذرانم و این حرف سمیه را که «نه مدیران شهرم و نه روزنامه هایش اهمیتی به زیباسازی شهر نمی دهند» مدام تکرار می کنم و با خود می گویم: ما با شهرمان و شهروندانمان چه کردیم که اینگونه تلخ حرف می زنند؟! یادم به سخنان خلیل‌الله کاظمی معاون خدمات شهری مشهد می افتد که اخیرا از قرارگیری ۹ میلیون و ۹۲۳ هزار شاخه گل ویژه نوروز ۹۵ در سطح شهر مشهد خبر داده و گفته بود:« ۵۰۸ المان گل‌کاری شده همراه با بیش از ۱۰ میلیون سبد گل در خیابان‌های مشهد همزمان با نوروز ۹۵ قرار می‌گیرد.» ما در شیراز برای سمیه ها چه کرده ایم؟کدام سبد گل را سر راه امثال او گذاشته ایم؟سبد گل پیشکش چند شاخه گل برایش تدارک دیده ایم؟آقای شهردار سمیه منتظر شاخه گل های شماست.برای خودش نمی خواهد دوست دارد میهمانان نوروزی شیراز،شهرش را زیبا ببینند.لطفا فرصتی بگذارید و این گزارش را بخوانید.شاخه گلی است تقدیم به شما!
