تدبیر فرمانداری شیراز مخالفین دولت را امیدوار می کند؟!/کدام تدبیر؟کدام امید؟
سردبیر
خبر پارسی – در حالی که رهبر معظم انقلاب روز گذشته برای چندمین بار تاکید کردند «مسئولین و مذاکره کنندگان مشغول کار و تلاش سخت هستند و مواضع ما در مسائل هسته ای همان مطالبی است که علناً برای مردم بیان کرده ایم ،»،یک تشکل سیاسی در شیراز به نام «جبهه مردمی دفاع از عزت ملی» که معلوم نیست در چه تاریخی از فرمانداری شیراز مجوز فعالیت گرفته با عنوان زردِ «کدام استقلال کدام پیروزی» از مردم دعوت به عمل آورده تا در «اجتماع مخالفین مذاکره زیر شبح تهدید» شرکت کنند و پیشاپیش هم آن را اجتماعی بزرگ خوانده است!
در این که هر گروه و تشکل سیاسی حق دارد بر اساس قانون اساسی متینگ برگزار کند و ضمن انتقاد از مواضع دولت به بیان مواضع خود بپردازد، بحثی نیست که قانون فصل الخطاب است و آزادی بیان مهمترین معیار یک جامعه دموکراتیک و چند صداست.مشکل اما آنجا آغاز می شود که یک گروه ادعای ذوب در ولایت دارد اما وقتی سخنان رهبری با منافعشان در تضاد باشد ذوب در عقیده خود می شوند و هر چه منافعشان ایجاب کند عمل می کنند!
نکته دیگر در برگزاری این اجتماع اما برخورد دوگانه فرمانداری شیراز با تجمعاتی از این دست است.نیک می دانیم که تجمعات و نشست های سیاسی احزاب اصلاح طلب شاهد چه بی مهری هایی یود و چه برخوردی با آنها شد.ایمان داریم اگر دلواپسان «سعید» را با «صادق» اشتباه نگیرند هیچ تاکسی ای و راننده اش آسیب نمی بیند و کلانتری روزی پر از آرامش را تجربه می کند و البته فرودگاه نیز شاهد دیپورت کسی نخواهد بود!با این تفاوت که هیچ «کلامی» هم «زیبا» نخواهد بود!
فرمانداری شیراز اما چند سئوال را باید پاسخگو باشد:
چرا شورای تامین شهرستان شیراز از امنیت مراسم دلواپسان و تندروها خاطرش جمع است؟
اساسا برهم زنندگان سخنرانی ها و تجمعات قانونی چه گروه و اشخاصی هستند؟آیا اگر برهم زنندگان نشست های اصلاح طلبان رقبای آنها باشند حرکت و اقدامشان قانونی است؟اگر قانونی نیست چرا برای تجمعات گروهی که مخل قانون و امنیت هستند مجوز صادر می شود اما برای قانون مدارانی که دغدغه شان حرکت در چارچوب نظام و مقرراتش است مجوز صادر نمی شود و سخنرانانشان یا از فرودگاه دیپورت می شوند یا در آنجا سنگ می خورند؟ و در پایان سئوال مهمتر:
در حال حاضر چه گروه هایی حامی دولت هستند و چه گروهایی مخالف قسم خورده دولت؟با غریب نوازی مشکلی نداریم که اتفاقا حامیان دولت غریبه هستند اما پرو بال دادن به مخالفان قسم خورده دولت از سوی نمایندگان دولت،اگر حرکت بر مدار بی منطقی نباشد،تشانی هم از تدبیر ندارد که تابلوی دولت یازدهم «تدبیر و امید» است.آیا امید را فقط برای مخالفین می خواهیم؟
