ما هرچه منتظر ماندیم یکی استعفا بدهد، نداد. پریروز هم یکی، دوتا خبر منتشر شد که ما گفتیم فرصت بدهیم بلکه تکذیب شود، نشد.
۱ –مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی تهران چهارروز بعد از آتش‌سوزی خیابان جمهوری، خیلی شیک و رو به دوربین، گفت: «قربانی حادثه اگر ۱۵ثانیه دیگر طاقت می‌آورد (و لب پنجره آویزان می‌ماند) این حادثه رخ نمی‌داد.»
مسوولان مربوطه به یک‌چیز توجه نمی‌کنند: مردم عادی برخلاف آنها نمی‌توانند آویزان بمانند. حتی ۱۵ثانیه. ولی مسوولان اینطوری نیستند. یک معاون یا مدیرعامل یا رییس که می‌آید ۴۰نفر بهش آویزان هستند. حالا خود آن رییس هم به یک جای دیگر آویزان است. برای همین از مسوولان تقاضا می‌کنیم قدرت بازو، قدرت بقا و قدرت آویزانی مردم حادثه‌دیده را با خودشان یکی در نظر نگیرند.
۲ –رییس ایستگاه و اپراتور نردبان ایستگاه آتش‌نشانی حسن‌آباد بازداشت شدند. (مهر)
در همین‌رابطه نردبان در صفحه فیس‌بوکش نوشت:
مسوولان، شهرداران، رییسان عزیز. سلام. من اعتراف می‌کنم که همه‌چیز زیر سر من است. ببخشید درست بالا نرفتم. ولی شما که بلدید، چرا از من بالا نرفتید و به حادثه‌دیدگان یا به خانواده‌شان کمک یا با آنها همدردی نکردید؟ بعد هم اگر قرار بود کسی را بگیرید، من را می‌گرفتید. اپراتور من را چه‌کار داشتید؟ ولی حرکت ظریف و قشنگی بود. یادم است بابای من هم هروقت جیبش خالی بود و نمی‌توانست مسوولیت پرکردن شکم ما و یخچال را برعهده بگیرد – و مثل شما از مسوولیتش استعفا هم که نمی‌توانست بدهد- یک ظرف را می‌انداخت و می‌شکست. بعد ما را مجبور می‌کرد شروع به جاروکردن کنیم، تا مشغول شویم و اصل قضیه یعنی گرسنگی را فراموش کنیم. خیلی کارتان درست است‌ها. آفرین. من به‌جای شما از نردبانیتم استعفا می‌دهم. فقط سریع بروید بالا که وقتی استعفا دادم زیر پایتان خالی می‌شود و باید از لبه پنجره ۱۵ثانیه بیشتر آویزان بمانید.
