خبرپارسی-شعبه اول دیوان عدالت اداری طی دستورموقت خود، باشگاه برق شیراز را دولتی دانست و روند انتقال آن به حسین فارسی را بدون طی روند قانونی تلقی کرد و رای به بازگشت باشگاه به بدنه برق منطقه ای داد.
۱۲ نفر از پیشکسوتان برق شامل خلیل صالحی، عباس زارع، علی کلانتری ، محمد عباسی، علیرضا قشقاییان، منوچهر نصراللهی، حسن خوشنام ، امیر منجمی، مسعود مقیم، جمال نداف، مهدی جعفری، ستار زارع به همراه مهدی نیکخواه (نماینده هواداران) از طریق وکیل خود در تهران درباره غیر قانونی بودن واگذاری باشگاه به حسین فارسی طرح دعوا کرده اند.در روند این پرونده در سایت دیوان عدالت مراحل آن اینگونه ذکر گردیده است:
۱-پرونده کلاسه ۹۲۰۹۹۸۰۹۰۰۰۷۶۷۴۵ ردیف فرعی ۱ با علت طرح رسیدگی بدوی نسبت به خواسته دستور موقت در دیوان عدالت اداری به تاریخ ۰۳/۰۹/۱۳۹۲ ثبت گردید و با شماره بایگانی ۹۲۱۵۵۱ به شعبه اول دیوان عدالت اداری ارجاع شد.
۲-نسبت به این دعوی به طرفیت شرکت برق منطقه ای فارس مبنی بر دستور موقت به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ دستور موقت صادر شد.
۳-ابلاغیه شماره ۹۲۱۰۱۰۰۹۰۰۱۰۶۴۸۲ مورخ ۲۳/۰۹/۱۳۹۲ جهت ابلاغ دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ برای خواهان صادر شد.
۴-ابلاغیه مورخ ۲۳/۰۹/۱۳۹۲ جهت ابلاغ دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۱۰۱۵۶۰ مورخ ۱۷/۰۹/۱۳۹۲ برای شرکت برق منطقه ای فارس صادر شد.
مشخص است که شعبه اول دیوان عدالت اداری ، اسناد و مدارک ارائه شده را کافی دانسته که طی دستور موقت خود ، انتقال برق را غیر قانونی دانسته است.
طبق ماده ۳۴ قانون دیوان عدالت اداری : در صورتی که شاکی ضمن طرح شکایت خود یا پس از آن مدعی شود که اجرای اقدامات یا تصمیمات یا آراء قطعی یا خودداری از انجام وظیفه توسط اشخاص و مراجع مذکور در ماده(۱۰) این قانون، سبب ورود خسارتی می گردد که جبران آن غیرممکن یا متعسر است، می تواند تقاضای صدور دستور موقت نماید.
وکیل پیشکسوتان برق در دادخواستی که ارائه داده اظهار داشته بود که حسین فارسی بعد از انتقال سهام باشگاه ، مبادرت به انتقال غیر قانونی سهام به اشخاص دیگر نموده و این روند و انتقال های مکرر به اشخاص ثالث می تواند در آینده مشکلات زیادی ایجاد نماید و خواستار صدور دستور موقت و آنی شده بود. در چنین مواردی چنانچه شعبه دیوان صدور دستور موقت را ضروری نداند قرار رد درخواست و اگر ضروری بداند دادخواست دستور موقت را صادر می نماید.در مورد این پرونده دستور موقت صادر و برق باید همچنان تا رسیدگی نهایی و صدور رای قطعی در دیوان عدالت اداری ، زیر نظر برق منطقه ای اداره شود.
شاید اکنون این بحث مطرح باشد که آیا فارسی می تواند وارد پرونده ای که بین پیشکسوتان و برق منطقه ای مطرح شده و ربطی به او ندارد شود؟ ماده ۵۵ قانون دیوان عدالت اداری می گوید« هرگاه شخص ثالثی در موضوع پرونده مطروحه در شعبه دیوان، برای خود حقی قائل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند با تقدیم دادخواست، وارد دعوی شود. در صورتی که دادخواست مذکور قبل از صدور رأی واصل شود، شعبه پس از ارسال دادخواست، برای طرفین دعوی و وصول پاسخ آنان با ملاحظه پاسخ هر سه طرف، مبادرت به صدور رأی می‌نماید.»
پس فارسی هم اگر وارد پرونده شود و دادخواست ورود ثالث بدهد تاثیری در دستور موقت صادره ندارد و تا رسیدگی نهایی، باشگاه برق دولتی خواهد بود.طبق قانون، باشگاه باید قیمت گذاری کارشناسی و در مزایده واگذار می شد و قانون اصل ۴۴ اجازه ترک تشریفات را هم نمی دهد. این عمل غیر قانونی را چگونه می توانند توجیه کنند و خواستار تغییر رای صادره از سوی دیوان گردند؟
از آنجایی که خواسته پیشکسوتان ابطال مصوبه برق منطقه ای درباره واگذاری باشگاه بوده این پرونده در شعبه اول دیوان مختومه و برای ادامه رسیدگی از شعبه اول به هیات عمومی دیوان عدالت خواهد رفت.ماده ۸۰ قانون دیوان عدالت اداری صراحت دارد« تقاضای ابطال مصوبات در هیأت عمومی دیوان، با تقدیم درخواست انجام می‌گیرد.» هیات عمومی چیست؟ماده ۸- هیأت عمومی دیوان با شرکت حداقل دو سوم قضات دیوان به ریاست رئیس دیوان و یا معاون قضائی وی تشکیل می‌شود و ملاک صدور رأی، نظر اکثریت اعضای حاضر است. رای هیات عمومی قابل تجدید نظر خواهی نیست.
همه اسناد ومدارک حکایت از عمل غیر قانونی برق منطقه ای دارد و حالا باشگاه، دولتی است. استاندار فارس باید از این فرصت بهره برده و زمینه اتصال باشگاه برق به نهادهایی چون شهرداری یا …فراهم آورد.برق باید مدیریتی اصولی و حرفه ای داشته باشد تا به جبران همه روزهای رفته بپردازد.
برق باید باردیگر اوج بگیرد. خلا این تیم ریشه دار در فوتبال ایران بیداد می کند. خلا روزهایی که حافظیه و ورزشگاه ارتش یکپارچه نارنجی بودند، فوتبال فارس را آزار می دهد. برق در شیراز یک تیم فوتبال نبود. برق گوشه ای از زندگی خیلی هایی بود که دل در گرو آن داشتند و مجال کنونی را نباید به سادگی از دست داد. نه استانداری و نه حتی اداره کل ورزش نباید به سادگی از کنار این موضوع بگذرند.
روزهای بی برقی، روزهای تاریکی ورزش ما بود و حالا باید تلاش کرد خاطرات غبار گرفته را غبار روبی نموده و پرچم های نارنجی را از کنج گنجه ها بیرون آورد. برق که باشد انگار شیراز حال و هوای دیگری دارد.لطفا” این فرصت را غنیمت بشمارید.
در اولین گام یک هیات مدیره بدون توجه به مسائل سیاسی انتخاب و مدیریت باشگاه را از روند کنونی خارج نمایید. شان برق فراتر از آن است که یک روز در میان دستورات عجیب و غریب مبنی بر تعطیلی تمرینات را شاهد باشیم. کاش این بار فرصت شناس باشیم.
