خبر پارسی – فرزاد صدری – درست در قلب شهر قرار دارد.کافی است آقای استاندار و معاونینشان پنجره اتاق خود را باز کنند یا اگر سردشان است از پشت شیشه نگاهی به بیرون بیندازند.اولین منظره ای که رویت می کنند وضعیت اسفبار فلکه ستاد و ایستگاه مترو آن است.ایستگاهی که وضعیتش هر روز بدتر از دیروز می شود!
ایستگاه مترو فلکه ستاد در شیراز شاید استثنایی ترین پروژه عمرانی در دنیا باشد.پروژه ای که با گذشت هر روز شعاع تخریبی اش بیشتر می شود و گویا اصلا خبری از پیشرفت کار در این پروژه نیست.هر روز که می گذرد تنها تفاوت محسوسی که شهروندان احساس می کنند جابجایی تابلوهای نقاشی شده اطراف ایستگاه است که فضای بیشتری را از رفت و آمد خودروها گرفته و گره ترافیک در این منطقه را کورتر کرده است!
می توان گفت یکی از دلایل استفاده مدیران شهرداری ها از روزشمار در زمان اجرای پروژه‌های عمرانی تصحیح تلقی شهروندان از نحوی عملکرد شهرداری دراین گونه پروژه‌ها است.
تحقیقات نشان می‌دهد در هیچ یک از شهرهای کشورهای اروپایی پروژه شهری شروع نمی‌شود مگر آن که قبل از ان در نظر سنجی که انجام می‌دهند نظر افکار عمومی را در مورد مکان‌یابی، بودجه اختصاص داده شده و از همه مهمتر مشکلات پیرامونی که در هنگام اجرای آن بوجود می‌آید مانند ترافیک و…بپرسند.
به نظر می رسد اینجا و در شیراز آنچه اهمیت ندارد افکار عمومی است! مدیران پروژه ای شهری به ویژه پروژه مترو حتی به خود زحمت نمی دهند یک دستگاه روز شمار پروژه نصب کنند تا مردم گمان نبرند که مدیریت شهری مدیریتی بدون برنامه است که بحث زمان اصلاً در آن کاربرد مشخصی ندارد.اتفاقا نصب روزشمار بر پروژه ها می تواند باعث تغییر نگرش شهروندان نسبت به فعالیت ها و تلاش های مجموعه مدیریت شهری شود . این وظیفه مدیریت شهری است که اطمینان خاطر رادرمورد فعالیت‌های عمرانی و غیر عمرانی بدهد. در هر صورت اگر برنامه‌های زمان بندی شده براساس همان تاریخی که در روزشمار نشان داده می‌شود به اتمام برسد تاثیر بسیار زیادی بر روی افکار عمومی و شفاف سازی فعالیت‌های شهرداری بر روی مردم دارد. حتی در صورتی که برخی از پروژه‌ها به زمانی بیش از آنچه در ابتدا تخمین زده شده و به وسیله روزشمار به مردم نشان داده شده‌ا،طول بکشد،مدیریت شهری می‌تواند علت این تاخیر را به مردم بگوید. مردم نیز با توجه به این رویکرد، علت تاخیرها را می‌پذیرند.یادمان باشد هر روز گردشگران زیادی تصویر قلب زخمی شهر را می بینند،مدیران شهری اگر به خود و عملکردشان احترام نمی گذارند به آبروی شهر فکر کنند!
قلب شهر زخمی است.استاندار و معاون عمرانی اش هر روز این زخم سرباز را می بینند و انگار به بیماری او خو گرفته اند!زخم اما هر روز وخیم تر می شود و مردم بیشتری را عصبی می کند.هیچکس به درستی نمی داند این پروژه چرا اینقدر طولانی و فرسایشی شده و هیچکس هم از تاریخ اتمام آن اطلاعی ندارد.شفاف سازی فقط واژه ای شعاری برای تیتر شدن در رسانه ها نیست.شفاف سازی چیزی جز قلب زخمی شهر نیست!
