خبر پارسی – رسول بهروش – روز سه‌شنبه قرار است تیم‌های ملی افغانستان و ژاپن در مسابقات مقدماتی جام جهانی به دیدار هم بروند. از آنجا که افغانستان از دیدگاه مراجع بین‌المللی هنوز صلاحیت میزبانی از مسابقات رسمی را پیدا نکرده، این مسابقه در ایران و در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد. در همین راستا فدراسیون فوتبال کشورمان ۴۸ ساعت پیش از این دیدار اطلاعیه‌ای عجیب صادر کرد که نشان می‌داد بهای بلیت‌های این مسابقه تا ۵۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده و به علاوه شروط دیگری مثل ارایه پاسپورت و کارت اقامت برای خرید بلیت بازی در نظر گرفته شده است. به نظر می‌رسد این محدودیت‌ها از آن جهت اعمال می‌شود که حادثه غافلگیرکننده نوروز ۹۴ تکرار نشود. عید امسال و در جریان بازی تیم‌های امید ایران و افغانستان، حضور بیش از ۷۰ هزار هوادار تیم میهمان در استادیوم آزادی همه ایرانیان را شوکه کرد. آن روز افغان‌ها با یک سازماندهی قوی درون شبکه‌ای توانسته بودند یکدیگر را از برگزاری این بازی آگاه کنند؛ آنچه به نخستین خودنمایی این دسته از مهمانان، سه دهه بعد از شروع مهاجرت آنها به ایران منجر شد. حالا ظاهرا سیاست‌گذاران کشورمان دل‌شان نمی‌خواهد اتفاق آن روز تکرار شود . از همین رو محدودیت‌هایی وضع کرده‌اند تا میزبانی افغانستان از ژاپن، کم سروصدا و معمولی برگزار شود و به تاریخ بپیوندد. اینطوری است که از دل اتاق فکر دوستان، ایده بلیت ۵۰ هزار تومانی بیرون می‌آید؛ گرانترین بلیتی که تا به حال در تاریخ مسابقات فوتبال در کشورمان به فروش رسیده است!
روابط ایرانیان و افغان‌های مهاجر مثل هر جامعه میزبان و مهمان دیگری پر از فراز و نشیب بوده است. گاهی با هم خوب بوده‌ایم و گاهی بد؛ گاهی ایام را به مسالمت گذرانده‌ایم و گاهی کام یکدیگر را تلخ کرده‌ایم. چه فراوان بوده خبر ظلم یک ایرانی به افغان‌ها که خون به دل آنها کرده و چه بسیار بوده گزارش جنایت برخی از افغان‌ها که رگ غیرت ما را برآورده است. آخر آخرش اما، همه ما انسانیم و فارغ از تبار و نژاد، باید به جوهره وجودی هم احترام بگذاریم. حالا دوباره سر خط برمی‌گردیم و داستان را از ابتدا مرور می‌کنیم؛ آیا حقیقتا در نظر گرفتن بلیت ۵۰ هزار تومانی برای افغان‌هایی که عمدتا زندگی کارگری دارند، بهترین نوع برخورد با این گروه از مهمانان است؟ اگر مسوولان ایرانی واقعا دوست نداشتند ورزشگاه ملی‌شان را در قرق افغان‌ها ببینند، از ابتدا می‌توانستند زیر بار میزبانی از مسابقات این کشور نروند. یادمان باشد این تصمیم اردیبهشت امسال و یک ماه بعد از حضور گسترده هواداران افغانستان در استادیوم آزادی گرفته شده است. در آن زمان افغان‌ها برای میزبانی، گزینه‌های دیگری مثل تاجیکستان، هندوستان و امارات را هم روی میز داشتند، اما مذاکرات‌شان با ایرانی‌ها جواب داد تا کشورمان دو ورزشگاه ثامن مشهد و آزادی تهران را در اختیار این همسایه همزبان بگذارد. خب ما که آن موقع دیده بودیم و می‌دانستیم افغان‌ها به تماشای مسابقات کشورشان در ورزشگاه علاقه دارند، چرا بار دیگر خودمان را در این موقعیت قرار دادیم تا حالا مجبور باشیم با افزایش ۵۰۰ درصدی قیمت بلیت، غیرمنصفانه‌ترین رفتار ممکن را انجام بدهیم؟
سال‌هاست که میلیون‌ها ایرانی به دلایل گوناگون در نقاط مختلف جهان پراکنده‌اند. کدام یک از ما دوست داریم مقامات رسمی کشورهای میزبان با آنها همین رفتاری را انجام بدهند که ما امروز در قبال افغان‌ها مرتکبش شده‌ایم؟ در همین مسابقات اخیر جام ملتهای آسیا ایرانیان برای تماشای مسابقات تیم کشورمان ورزشگاه‌ها را پر کردند؛ کی به خاطر راندن آنها، چنین سیاست‌هایی اتخاذ شد؟ مسابقات جهانی کشتی به زودی در آمریکا شروع می‌شود؛ آیا رواست که تماشاگران ایرانی برای دیدن این مسابقات چند برابر نرخ معمول پول بدهند؟ راستی اسم این رفتار را چه می‌شود گذاشت؟ به طور قطع مسوولان ایرانی حق دارند از قانونی بودن اقامت تماشاگران افغان در ایران مطمئن شوند و شرط رویت پاسپورت هم به همین دلیل در نظر گرفته شده، اما بهای ۵۰ هزار تومانی بلیت، افتضاحی است که غیر از جفا و سوءاستفاده هیچ تعبیر دیگری نمی‌توان از آن داشت.
آنچه تلخی بلیت ۵۰ هزار تومانی را صدچندان می‌کند، وقوع آن در چنین روزهایی است. در شرایطی که انتشار عکسی از غرق شدن یک کودک پناهجوی سوری قلب همه دنیا را منفجر کرده و موجی از ابراز همدردی با مهاجران را پدید آورده، فدراسیون فوتبال ما چاقوی پوست‌کنی‌اش را تیز کرده و قصد دارد فوتبالدوستان افغان را برای تماشای یک مسابقه ورزشی حسابی نقره‌داغ کند. در یک هفته گذشته هزاران نفر در استادیوم‌های سراسر دنیا بنرهایی در حمایت از پناهنده‌ها به نمایش گذاشته‌اند و همچنین ده‌ها ستاره فوتبال مطالبی در پشتیبانی از این انسان‌های دردکشیده منتشر کرده‌اند. همین سه روز پیش باشگاه بایرن‌مونیخ رسما اعلام کرد برای امدادرسانی به پناهجوها کمپی را در کنار آلیانس‌آره‌نا خواهد ساخت. ما اما درست در چنین بزنگاهی قصد داریم کسر بودجه ناشی از فرار تماشاگران ایرانی را با سرکیسه کردن مهمان‌ها جبران کنیم. بعدها در مورد ما خواهند گفت که بلیت بازی‌شان با فیگو و روبرتو کارلوس ۱۰ هزار تومان بود، اما برای افغان‌هایی که با علم به در راه بودن یک شکست سنگین دیگر صرفا از روی عشق به زادگاه راهی ورزشگاه بودند، بلیت ۵۰ هزار تومانی در نظر گرفتند. کاش چشمت را ببندی تاریخ!
منبع: روزنامه گل
