لزوم وجود تفریحگاهها برای نشاط بانوان / شادی یک زن شادی یک خانواده و نشاط خانواده نشاط جامعه است / یک مادر افسرده هرگز نمی تواند فرزندی موفق تربیت کند
خبر پارسی – مستانه مرتب – زنان نیمی از جامعه هستند،همه ما این را می دانیم اما اهمیت نمی دهیم! باور بفرمایید این نه یک مقاله سیاسی است و نه فمینیستی،قصد هیچگونه سیاه نمایی هم ندارد! شاد زیستن و تفریح از کوچکترین حقوق یک انسان است که بانوان ایرانی در زندگی کمتر تجربه اش می کنند چون هرگز به آن اهمیتی داده نشده است. آمار نشان می دهد بسیاری از خانم های ایرانی افسرده اند و این افسردگی ها و خودکشی ها آنقدر افزایش داشته که مسئولان وزارت بهداشت نیز در مورد آن هشدار داده اند.
“امان الله قرائی مقدم” جامعه شناس و استاد دانشگاه فشارهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و تبعیض های قانونی را مهمترین علت افسردگی بانوان دانسته و عنوان کرده «در استانهای سنتی تر میزان این افسردگی به شدت بیشتر است». متاسفانه ایران سومین کشور جهان است که در آن آمار خودکشی زنان در حال پیشی گرفتن از مردان است و رتبه های اول و دوم همچنان متعلق به چین و هندوستان است. در کشورهای غربی در برابر هر سه مرد یک زن خودکشی می کند. این تفاسیر دلایل لزوم داشتن نشاط و تفریح و مبارزه با افسردگی را نشان می دهد. مشکل بسیاری از خانم ها این است که در دایره ای از افکار منفی گیر افتاده اند و هرگز فرصت نداشته اند خوشحال بودن را تمرین کنند. البته نمی توان تربیت های غلط و جا افتاده در عرف را نسبت به تربیت دختران نادیده گرفت که احساسات و شادی های آنها را محدود می کند. استرس بانوان نیز بسیار بیشتر از آقایان است که این باعث اختلالت هورمونی به ویژه استروژن می شود که منجر به افسردگی می گردد. بسیاری از بانوان عزیز ما هم هستند که خوشبختانه افسردگی ندارند اما وقت بسیاری را به بطالت می گذرانند و به کارهای بیهوده ای از قبیل گپ زدنهای تلفنی، تماشای بیش از حد تلویزیون و اینترنت گردی (که گاها حالت اعتیاد پیدا می کند) مشغولند.
اکثر خانمها تفریحات دسته جمعی و بیرونی را می پسندند که متاسفانه امکاناتش در شهر ما(شیراز) اندک است و در بسیاری موارد هم برنامه هایی که برگزار می شود یا درست اطلاع رسانی نمی شود یا با سلیقه و ذائقه اکثر بانوان ما همخوانی ندارد و استقبال نمی شود، مثلا برگزاری راهپیمایی صبحگاهی از خیابان x تا y در یک روز تعطیل که خانم ها معمولا برنامه های مهمتری برای آن روز تدارک دیده اند!
ای کاش مسئولین ما بپذیرند که شادی یک زن شادی یک خانواده است و نشاط یک خانواده یعنی نشاط جامعه. با توجه به وضعیت کنونی جامعه باید پذیرفت که این وضعیت نیازمند فرهنگسازی های طولانی مدت و احقاق حقوق های از دست رفته بانوان است اما چون این پروسه ها وقت گیر هستند و می بایست مراحل مختلف قانونی را طی کنند، می توان از راه های کوتاه تر برای تزریق نشاط به جامعه بانوان استفاده کرد که مهمترین آنها ایجاد اماکن تفریحی و ورزشی است.
متاسفانه مسائل بانوان همیشه سرتیترِ شعارها و وعده های انتخاباتی بوده و بعد از آن فراموش شده است. من به عنوان یک زن آرزو دارم در یک فضای باز مناسب آفتاب بگیرم و باد لابلای موهایم بپیچد! این آرزوی بزرگی نیست اما امکانش فراهم نیست چون پول خریدن باغ نداریم و منزلمان آپارتمانی است. در شیراز یک باغ بانوان وجود دارد که چنان دلچسب نیست و قوانین سخت گیرانه ای دارد و از لحاظ جغرافیایی هم خوش مسیر نیست.
مسئولین عزیز ما از خودشان بپرسند :برای بانوان شیرازی چقدر تورهای تفریحی مفرح شهری و خارج از شهر،نمایش، کنسرت، بازی های دسته جمعی،مسابقات مختلف و بساط خنده و شادی وجود دارد؟ یکی از کشورهای همسایه که درآمد هنگفتی از توریسم دارد و دارای یکی از بزرگترین پارک های آبی جهان است ۲روز در هفته را به بانوان اختصاص داده و قید درآمد توریستی را زده،چرا در شهر من این امکان و این مکان وجود ندارد؟ چرا پیست های دوچرخه سواری و اسکیت فضای باز برای بانوان در نقاط مختلف شهر ساخته نشده است؟
دانشمندان آمریکایی با یک آمارگیری دقیق ثابت کرده اند پول تا جایی شادی را افزایش می دهد که نیازهای اصلی مثل غذا،سرپناه و لباس را فراهم آورد و در بین آدم های ثروتمند آمار افسردگی کم نیست و در واقع پول باعث “لذت” می شود اما ریشه “شادی” نیست. باتوجه به اینکه کشورهای غیر ثروتمندی مثل کلمبیا و ونزوئلا و پورتوریکو در صدر کشورهای شاد جهان قرار دارند می توان متوجه شد که علت شادی آنها فراهم بودن نشاط و شادی های اجتماعی است. امید جامعه هنگامی کاهش می یابد که شادی کم شود و جامعه ناامید مترقی نخواهد بود.
یک مادر افسرده هرگز نمی تواند فرزندی موفق و بانشاط تربیت کند. معصومین ما احادیث بسیاری در ارتباط با لزوم نشاط و خوشرویی دارند و آن را نشانه ایمان می دانند. علاوه بر لزوم خوشرویی مومن آیا از این احادیث نمی توان چنین نتیجه گرفت که بدون نشاط نمی توان مومن بود؟!! امیدواریم…هر چند آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!
