حائری شیرازی :آیت الله هاشمی رضای خدا را در نظر می گرفت و از برداشت های مخلوقین هراس نداشت
خبر پارسی – آیت الله حائری شیرازی در پیامی که برای رحلت آیت الله هاشمی نوشته،آورده است:چقدر بزرگ می شود شخص نزد خداوند وقتی برای رضای خدا و خدمت به مردم مطلبی بگوید و نگران نباشد چه بازتابی برای او به ارمغان خواهد آورد.
متن پیام آیت الله حائری شیرازی در پی ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رحمت الله علیه که یک نسخه از آن در اختیار خبر پارسی قرار گرفته،به قرار زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لایسدها شی .
رحلت مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی که نمونه بارزی از حدیث فوق بود به ولی امر عصرمان و رفیق دیرینه اش رهبر عالیقدر و مراجع عظام و علمای اعلام و بیت مکرمشان ،همسر بزرگوار و فرزندان ایشان و جمیع مومنین و علاقه مندان حضرتش عرض تسلیت گفته خدایشان صبر جمیل و در پی آن اجر جزیل عنایت بفرماید .
عزیزان در سوگ نشسته این بزرگمرد مطالبی گفتند منهم مطلبی عرض کنم:
صالح و طالح متاع خویش نمودند
تاکه قبول افتد که در نظر آید.
من همیشه در جمله ای که رهبر انقلاب در زمان ریاست جمهوریش در سفر به شیراز برایم نقل کرده بودند:” که امام راحل آقای هاشمی را به شدت دوست دارد هر وقت به سفر می رود و باز می گردد به شکرانه و سلامتش دو قربانی می کند و این عمل را برای احدی انجام نمی دهد” .!
همیشه علت و ویژگی خاص ایشان را جستجو می کردم، اکنون که مقام معظم رهبری در پیام خود فرمودند ایشان در هیچ شرایطی از عشق و علاقه اش به این حقیر کاسته نشده و فرمودند اختلاف ها اجتهادی بود و جز تفاوت نظر چیزی نبود معما برایم حل شد!.
چقدر بزرگ می شود شخص نزد خداوند وقتی برای رضای خدا و خدمت به مردم مطلبی بگوید و نگران نباشد چه بازتابی برای او به ارمغان خواهد آورد.
این شخص حتما باید گرده ای از اخلاص علوی بر روح و روانش نشسته باشد که اینچنین رضای خدا را در نظر بگیرد و از برداشت های مخلوقین نهراسد ،علت علاقه شدید امام راحل به ایشان کشف همین اخلاص و ظرفیت کم نظیر وی در کارها بود.
پیام اینهمه محبت همگانی امروز به ایشان این است لمثل هذا فلیعمل العاملون ..
وصف حال ایشان را سعدی علیه الرحمه چه زیبا از زبان شمع به پروانه میگوید:
که ای مدعی عشق کار تو نیست
که نه صبر داری و نه پای ایست
تو بگریزی از پیش یک شعله خام
من استاده‌ام تا بسوزم تمام
تو را آتش عشق گر پر بسوخت
مرا بین که از پای تا سر بسوخت.
والسلام علیکم و رحمت الله
محی الدین حائری شیرازی ۲۰/دیماه /۹۵
