خبر پارسی – عبداکاظم دریساوی – دستاورد های فوتبال ایران در چهار سال اخیر چه بوده است؟آیا هزینه گزاف پرداخت شده به کی روش با آن قرارداد تقریبا یک طرفه در حد و اندازه آن اهدافی که مورد نظر مدیران و برنامه ریزان فوتبال کشور بود،هست یا اینکه در این معامله مردم و فوتبال مثل بسیاری از اوقات ضرر کرده اند؟!
آقای وزیر!در فوتبال به دنبال چه بوده ایم و می خواهیم به کدام سو برویم؟حال که جارو جنجال های رسانه ای از نوع فضا بازی های احساساتی و تبلیغی تا حدودی فروکشی کرده انتظار می رود که وزارت ورزش و جوانان در تعاملی سازنده با فدراسیون فوتبال کمیته ای با عنوان کمیته بررسی عملکرد فدراسیون فوتباتل و بطور مشخص بررسی عملکرد کی روش در تیم ملی با حضور کمیته فنی فدراسیون فوتبال تشکیل داده و با دیدگاهی علمی و آسیب شناسانه و به دور از هر گونه حب و بغض به نقد عالمانه و بی غرضانه و سازنده این عملکرد بپردازد و نتایج این برسی را بدون کمترین ملاحظه و تعارف و بده و بستانی در اختیار افکار عمومی قرار دهد.
آقای وزیر!انجام این مهم بخشی از وظایف و تعهدات وزارت ورزش و جوانان است زیرا آنچه که در فوتبال ملی و باشگاهی هزینه شده و می شود درواقع از پول ملت است.همان پولی که به قول آمریکایی ها برای بدست آوردن فقط یک دلار آن باید به مصاف “فیل”رفت و آن را از زیر پای فیل بیرون کشید!!از طرف دیگر باید فوتبال را از این حالت و نگاه کوتاه مدت و روز مره گرا به سمت و سوی نگاه برنامه ای با دیدگاه بلند مدت و زیر بنایی هدایت کرد تا دیگر با هربادی و هر رویدادی نلرزد و در مقابل هر هیجانی به انفعال و بی عملی دچار نشود.
آقای وزیر !یادمان باشد در هر عرصه ای از جمله فوتبال شخصیت ها و چهره های شاخص و توانمند می توانند تنها در محدوده ای مشخص عمل کنند و تاثیر خود را بگذارند لذا نقش شخصیت در تاریخ و جامعه و اقتصاد و فرهنگ و ورزش و….نقش کند کننده یا تند شونده است،نه نقش تعیین کننده!بنابراین آینده فوتبال را نه بر اساس حضور شخصیت ها بلکه باید بر اساس برنامه های علمی و واقع بینانه و حمایت های استراتژیک مشتمل بر توسعه و تقویت زیر ساخت ها تبیین کرد و ساخت و اجازه نداد که دیدگاه ها و تفکرات احساساتی و تصمیمات هیجانی جای خرد و منطق و دوراندیشی را بگیرد.وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال باید پاسخگوی پرسشگری مردم باشند.زیرا نقد عملکرد و اطلاع رسانی و شفاف سازی در این عرصه یک ضرورت انکار ناپذیر است.نقد عملکرد نه محاکمه و نه پرداختن به حاشیه هاست بلکه اقدامی مسئولانه در جهت صیانت از سرمایه های ملی است.یادمان باشد که فرصت طلبان و دلالان و خودخواهان هیچ نقد و هیچ نظارت و حسابرسی را بر نمی تابند زیرا ادامه حضور را تنها در بی نظمی و بی نظارتی می بینند.باید هشیار بود و در فضایی آرام و به دور از هرگونه جنجال رسانه ای صبورانه و هدفمند کار را به پیش برد و در غیر این صورت آن را به کاریکاتور و مضحکه ای تبدیل خواهند کرد.
